71 سال پیش در چنین روزی رژیم صهیونیستی سرزمین فلسطین را به اشغال خود درآورد و به نوعی موجودیت نامشروع خود را اعلام کرد. در این روز بیش از 800 هزار فلسطینی آواره و بیخانمان شدند.
مجله فارسپلاس؛ محمد محسن فایضی: 71 سال پیش در چنین روزی (15 می 1948 ) رژیم صهیونیستی سرزمین فلسطین را به اشغال خود درآورد و به نوعی موجودیت نامشروع خود را اعلام کرد. در این روز بیش از 800 هزار فلسطینی آواره و بیخانمان شدند. «یوم النکبه» روایت یک تراژدی انسانی است؛ تخریب بخش اعظمی از بنیان هایسیاسی، اقتصادی و فرهنگی فلسطینیان تا راه برای اعلام موجودیت یک دولت یهودی نامشروع گشوده شود.
71 سال اشغالگری، جنایت و کشتار
صهیونیستهای اشغالگر طی این سال ها بیش از 531 شهر و روستا را به طور کامل تخریب و شهرکهای فراوانی را احداث کردند اما با این حال ملت فلسطین تسلیم نشده و همچنان به سرزمین خود پایبند و امیدوار به بازگشت به آن است.
براساس آماری که مرکز آمار فلسطین اعلام کرده است طی 71 سال گذشته بیش از 100 هزار فلسطینی به شهادت رسیده اند. از میان این شهدا 10853 فلسطینی از آغاز انتفاضه مسجدالاقصی (2000) به بعد به شهادت رسیده اند.
در سال 2014 شمار شهدای فلسطینی به اوج رسید. به طوری که در این سال 2240 فلسطینی از جمله 2181 نفر در نوار غزه در جریان جنگ 51 روزه به شهادت رسیدند. هچنین در سال 2018 نیز 312 فلسطینی از جمله 57 کودک و 3 زن شهید شدند که نتیجه خروش انتفاضه سوم است که به انتفاضه قدس مشهور شد.[1]
آوارگان؛ بزرگترین صاحبان یوم النکبه
بیراهه نیست اگر آوارگان را بزرگترین صاحبان یوم النکبه دانست. براساس آمارها، جمعیت فلسطینیان در کل جهان تا پایان سال 2018 به حدود 13.1 میلیون نفر رسیده است که این بیانگر افزایش 6 برابری جمعیت فلسطینیان از زمان فاجعه نکبت در سال 1948 است. بیش از نیمی از جمعیت فلسطینیان (6.48 میلیون) در سرزمین تاریخی فلسطین زندگی میکنند و (1.57 میلیون نفر هم) در فلسطین اشغالی 1948 سکونت دارند.
لذا براساس آمار نیمی از جمعیت فلسطینیان جهان در خارج از سرزمین های اشغالی زندگی میکنند که از آنان تعبیر به آوارگان فلسطینی میشود.
همواره یکی از مهمترین موضوعات در تمام مذاکرات صلح مسئله آوارگان، حق بازگشت آوارگان، دریافت غرامت آنان و تعریف از مشمولین آوارگان بوده است. حجم بالای آوارگان، هزینه بالای غرامت آنان و همچنین چالش صهیونیستها با مسئله جمعیت که یکی از اصلیترین دغدغه آنان برای تداوم وجود نامشروعشان است باعث شده هیچگاه مسئله بازگشت را نپذیرند و حتی در صلح اسلو این مسئله را همانند قدس به آینده موکول نمایند.
آوارگان و بازگشت آنان یک اهرم و فرصت طلایی برای مقاومت در مسیر عقیم کردن معامله قرن است. لذا ما شاهدیم بیش از شش ماه است حماس با تداوم راهپیماییهای بازگشت در نوار غزه به دنبال زنده نگه داشتن این موضوع است. شاید بتوان مسئله آوارگان را شاه کلید معامله قرن نامید.
ملت فلسطین و بسیاری از فلسطینیان خارج از سرزمین هایشان، هر ساله در روز 15 می تظاهراتهایی گسترده برگزار کرده و بر پایبندی خود به حقوق خویش از جمله بازگشت به سرزمینی که به زور از آن کوچانده شده، تاکید میکنند.
یوم النکبه 2019؛ یکسال پس از انتقال سفارت آمریکا به قدس اشغالی و راهپیمایی های بازگشت
یوم النکبه امسال تفاوتهایی با سالهای گذشته دارد. یوم النکبه سال گذشته آمریکا طی حکمی از سوی ترامپ عملیاتی شد. آمریکایی ها، انتقال سفارتشان از تلآویو به قدس شریف را در سال ۱۹۹۵ در کنگره به تصویب رساندند؛ اما از زمان تاکنون تمام رئیسجمهوران آمریکا این قانون را هر شش ماه یکبار تعلیق (Waiver) میکردند. ترامپ برخلاف دیگر رئیسجمهوران آمریکا به وعده انتخاباتی خود عمل کرد. ترامپ ۱۵ آذر ۹۶ (۵ دسامبر ۲۰۱۷) طی حکمی غیرمنتظره قدس را به عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی ابلاغ کرد و دوشنبه ۲۴ اردیبهشت ۹۷ (۱۴ می ۲۰۱۸) مصادف با هفتادمین روز «یوم النکبه» و شکلگیری رژیم جعلی انتقال سفارت آمریکا به قدس عملیاتی شد. حال راهپیمایی امسال یوم النکبه پس از حدود یک سال راهپیمایی بازگشت و در سال روز انتقال سفارت آمریکا، اهمیت ویژه ای برای فلسطینیان پیدا کرده است.
مبارزه متنوع با رژیم صهیونیستی؛ راهی برای رهایی از غده سرطانی پس از 71 سال
تنوع در روشهای مبارزه با رژیم صهیونیستی، یکی از موضوعاتی است که امام خامنهای در پیام خود به رئیس اتحادیه علمای مقاومت بیان کردند. ایشان تاکید کردند: «از خدای متعال توفیق جمع شما را مسئلت میکنم و تداوم مبارزهی متنوّع با رژیم متجاوز صهیونیست را به همهی کسانی که این مسئولیّت بزرگ را احساس میکنند، توصیه میکنم.[2]» ابتکار و ایجاد یک BDS فراگیر در جهان اسلام و توجه ویژه به اقدامات سیاسی و حقوقی با تشکیل یک جنبش دولتی یا غیر دولتی، مبارزه مدنی و ... روشهای مبارزاتیای است که شاید جدی گرفته نشده اما تأثیرگذاری آن بسیار واضح و مسبوق به سابقه است. راهپیمایی روز جمعه این مسئله را ثابت کرد که حماس و دیگر جریانهای مقاومت باید بیش از گذشته به روشهای مبارزاتی غیرمسلحانه و مدنی در کنار مبارزه مسلحانه توجه داشته باشند.
توجه به گستردگی روشهای مبارزه بالاخص در روشهای مدنی و مسالمتآمیز مقاومت فلسطین را میتواند با قدرتیابیای جدید همراه سازد. لزوم این اتفاقات در وهله نخست به پا خواستن خود فلسطینیان است. موفقیت رسانه ای در راهپیمایی روز جمعه، محکومیت رژیم صهیونیستی از سوی بسیاری از کشورها و شدت ترس تلآویو از «راهپیمایی بازگشت» میتواند بسیار برای مردم فلسطین و مقاومت آن در باور به ممکن بودن ایستادگی در مقابل «معامله قرن» که از سوی ترامپ و همراهانش در کشورهای عربی تأثیرگذار باشد.
رژیم صهیونیستی در دهههای اخیر تلاشهای وسیعی در راستای کسب پرستیژ و مشروعیت در جهان اسلام و کشورهای عربی از طریق دیپلماسیهای غیررسمی و عمومی داشته است. در این راستا تلآویو تلاشهای گوناگونی را انجام داده است. بهطور نمونه میتوان به برگزاری همایشهای علمی و تعریف پروژههای مشترک با اعراب و برخی فلسطینیان، شرکت در مسابقات ورزشی کشورهای عربی، هنر فیلمها و هنرمندان سرزمینهای اشغالی در مناطق عربی و ... همگی بخشی از تلاشها بهمنظور کاستن حساسیتها و عادی سازی روابط میان جامعه عربی-اسلامی با جامعه صهیونیستی و ساکنان سرزمینهای اشغالی است. این فرآیند اگر کنترل نشود دچار چالشهایی برای محور مقاومت و مخالفین رژیم اشغالگر خواهد شد. دیپلماسی عمومی یک ابراز برای همبستگی ملی، کسب پرستیژ یا منزلت، پیشبرد اهداف سیاسی و القای تصویر و شناخت از خود به افکار عمومی جهانیان است.
به طور نمونه میتوان به مسئله دیدارهای ورزشی و تلاشهای اخیر رژیم صهیونیستی برای شرکت در مسابقات در کشورهای عربی پرداخت. با نگاهی دقیقتر میتوان دریافت که دیپلماسی ورزشی بیش از آنکه برای رژیم صهیونیستی فرصت باشد، ابزاری جهانی برای مخالفان این رژیم اشغالگر در عرصه جهانی و عمومی برای تحت فشار قرار دادن و هجمه به مشروعیتش است. امری که باید در جمهوری اسلامی به خوبی درک شود و با اتخاذ یک راهبرد کلان و جامع ضمن استفاده از این فرصت، بر چالشهای احتمالی آن مانند حضور فوتبالیستهای ایرانی در تیمهای اروپایی و مواجهه با تیمهای صهیونیستی و …غلبه نمود.
راه حل این چالش، تعریف یک BDS جدید، خلاقانه و فراگیر در درون جهان اسلام است. BDS یک جنبش مردمی در اروپاست که در راستای تحریم کالاهای صهیونیستی که به اروپا صادر میشود فعالیتهای گوناگونی انجام داده و در این راستا بسیار موفق هم بوده است. وجود یک نهاد غیردولتی فراگیر، به منظور تحریم اقتصادی، فرهنگی، ورزشی و علمی آثار صهیونیستی، اقدامی است که جای آن در جهان اسلام بسیار خالی است.
لزوم توجه بیشتر به یوم النکبه در ایران
یوم النبکه در حقیقت روز جهانی فلسطین است که تمامی علاقه مندان و فعالان به مسئله فلسطین در سراسر جهان در این روز اقدامات مختلف فرهنگی و اجتماعی انجام می دهند. اما این روز در ایران توجه چندانی نمی شود. جا دارد گروه ها و جریان های مردمی و NGO های فعال در عرصه سیاست خارجی و فلسطین با تعریف اقداماتی اجتماعی و رسانه ای این روز را در ایران احیا نمایند. احیا و توجه به این روز می تواند فرصت های زیادی را برای انجام فعالیت های گوناگون با همراهی دیگر ملت ها در عرصه فلسطین فراهم سازد.
حال که روز یوم النکبه به روز قدس نزدیک شده است، اشاره ای هم به فلسفه روز قدس و راه حل مسئله فلسطین از نگاه امام خمینی(ره) خواهیم داشت. امام خمینی (ره) در پیامی مفصل یک روز پیش از نخستین روز قدس (26 مرداد 88 مصادف با 24 رمضان 1399) در پیامی مفصل به تبیین فلسفه و اهداف تعیین روز قدس پرداختند. امام در بخشی از پیام خود تائید نمودند: «روز قدس یک روز جهانی است. روزی نیست که فقط اختصاص به قدس داشته باشد. روز مقابلۀ مستضعفین با مستکبرین است. روز مقابلۀ ملتهایی است که در زیر فشار ظلم امریکا و غیر امریکا بودند، در مقابل ابرقدرتهاست... روزی است که باید همت کنید و همت کنیم که قدس را نجات بدهیم؛ و برادران لبنانی را از این فشارها نجات بدهیم. روزی است که باید تمام مستضعفین را از چنگال مستکبرین بیرون بیاوریم... وز قدس روز اسلام است. روز قدس روزی است که اسلام را باید احیا کرد و احیا بکنیم، و قوانین اسلام در ممالک اسلامی اجرا بشود. روز قدس روزی است که باید به همۀ ابرقدرتها هشدار بدهیم که اسلام دیگر تحت سیطرۀ شما، بهواسطۀ عمال خبیث شما، واقع نخواهد شد... در روز قدس، ملتها باید به حکومتهایی که خائن هستند هشدار دهند. روز قدس روزی است که ما خواهیم فهمید چه اشخاصی و چه رژیمهایی با توطئهگرهای بینالمللی موافقت دارند و با اسلام مخالفت.[3]»
پیام امامخمینی(ره) در خصوص ماهیت و فلسفه روز قدس نشان میدهد از منظر ایشان روز قدس با چند کلیدواژه همراه است: «نقش ملتها»، «قیام علیه سران سازش گر و استکبار» و «رسوا شدن حامیان واقعی فلسطین». لذا بر اساس فلسفه روز قدس (که نیاز به تلاش برای تحقق حداکثری آن است) و وضعیت ویژه فلسطین در سال های گذشته (به رسمیت شناخته شدن قدس شریف به پایتختی رژیم، وضعیت انفجاری نوار غره، سازش دولتهای عربی و معامله قرن) اکنون، قدس شریف و آرمان فلسطین بیش از همیشه به حضور پر رنگ ملتهای مسلمان و حتی غیرمسلمان برای تغییر وضعیت نیازمند است.
[1] https://farsi.palinfo.com/19130
[2] http://farsi.khamenei.ir/message-content?id=38045
[3] http://farsi.khamenei.ir/sahifeh-content?id=14773
انتهای پیام/